PIERŚCIONEK Z ŻÓŁTEGO ZŁOTA, Z DEMANTOIDEM I SZAFIRAMI . P-43

Opis

Demantoid – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy granatów (gemmologiczna odmiana andradytu). Minerał bardzo rzadki. Nazwa pochodzi od niderlandzkiego demant – diament, co ma wskazywać na znaczne podobieństwo ogni kamienia oszlifowanego do diamentu. Tworzy kryształy o postaci dwunastościanu regularnego. Występuje w formie skupień zbitych, ziarnistych oraz naskorupień. Jest kruchy, przezroczysty. Niektóre okazy odbijają światło silniej niż diamenty.

Występuje zazwyczaj w skałach metamorficznych i w ultrazasadowych skałach magmowych. Stanowi składnik wielu osadów aluwialnych (piasków i żwirów). Został po raz pierwszy znaleziony przez poszukiwaczy złota w pobliżu Niżnego Tagilska na Uralu, w rozsypiskowych złożach złota. Podobnie piękny demantoid występuje w Van Malenco we Włoszech i w Antetezambato w północnym Madagaskarze. Także: Kongo, Tanzania, Kenia, USA, Niemcy, Słowacja. W Polsce został znaleziony w okolicach Kowar.

Szafir jest niezwykłym minerałem, którego głębia koloru i majestat od wieków fascynują ludzkość i pobudzają wyobraźnię. Biżuteria z szafirem cieszy się niesłabnącą popularnością.

Szafir jest korundem, więc osiąga twardość 9 w skali Mosha. Oznacza to, że jest drugim najtwardszym minerałem na ziemi, zaraz po diamencie. Nazwa minerału wywodzi się z języków semickich i oznacza „niebieski kamień”. Choć w naturze spotyka się inne odcienie szafirów, najbardziej znane są właśnie te w kolorze niebieskim. Za barwę odpowiadają jony żelaza i tytanu. Najbardziej pożądane w jubilerstwie są egzemplarze w odcieniu bławatka, zwanego również błękitem kaszmirskim. Szafiry wydobywa się na Sri Lance, Madagaskarze, w Kambodży, Indiach, Australii, Tajlandii, Tanzanii, USA, Rosji, Namibii, Kolumbii, RPA oraz Birmie.

Największym wydobytym do tej pory szafirem był kamień odnaleziony w 1996 roku na Madagaskarze, ważący 17,5 kg! Białe i przezroczyste szafiry występują również w Polsce, a dokładnie na Dolnym Śląsku.

Już w czasach starożytnych przypisywano szafirom magiczną moc. Według Persów kamienie miały dawać nieśmiertelność i wieczną młodość. Egipcjanie i Rzymianie uważali je za święte kamienie sprawiedliwości i prawdy. W średniowieczu wierzono, że szafiry oddalają złe duchy i uroki. Szafirowi przypisuje się także lecznicze właściwości. Zwalcza podobno choroby pęcherza, serca, nerek, skóry oraz zwiększa działanie leków syntetycznych i naturalnych.

Według buddystów szafiry są talizmanem przyjaźni, pokoju oraz małżeńskiego szczęścia. Szafir jest uznawany za symbol miłości, czystości i prawdy, dlatego szafir zdobi pierścionki zaręczynowe.